La purisima - La griteria

Ondertussen zijn we al halfweg december. December is in Nicaragua de maand van de feesten. (zegt men, mij lijkt het dat de Nicaraguanen gans het jaar door feesten)

Een van de belangrijkste feesten is ‘la purisima’. Dat is een feest ter ere van de onbevlekte ontvangenis van Ons Lieve Vrouwke. 7 dember is er de grootste Purisima van het land. Dat in Leon, daar ‘la griteria’ genoemd (vrij vertaald: het roepfeest) Het centrale plein voor de kathedraal loopt dan vol. Om 18u ’s avonds wordt het feest geopend door de bischop. Dan roept hij:

‘’Que causa tanta alegria?’’ (wat veroorzaakt er zoveel vreugde?)

‘’La concepcion de Maria!’’ (de ontvangenis van Maria!)

Daarop begint het vuurwerk. Plots licht er uit het vuur ‘’Viva la virgen’’ op, check op de foto waar het eigenlijk echt om draait.

Ik moet ooit nog eens over de multinationals schrijven, hun macht en greep op de mensen lijkt me hier nog groter dan in Belgie. Hoewel, groter misschien niet....maar in elk geval gemakkelijker zichtbaar.

Wanneer de ‘toros encuetados’ er aan beginnen wordt het letterlijk te gek. Dat zijn mannen die een houten constructie op hun hoofd hebben vol vuur. Plots schieten dan de vuurpijlen in het rond. Ja, in het rond, niet in de lucht. Op ooghoogte suizen ze om uw oren.....totaal onverantwoord. Zelf zag ik 3 mensen (licht) verbrand. Mensen met kinderen lopen van links naar rechts met hun kroost, net zoals de toros encuetados....

Maar de Nicaraguanen vinden het tof. Brood en spelen! Er zijn misschien wel 50 mensen verbrand, maar de andere 3000 hebben zich toch maar goe geamuseerd....

Na dit inferno trekken de mensen rond in de stad. Overal zijn er huizen waar er een soort minitafereeltje met Maria is opgesteld. Daar roepen de mensen dan ‘que causa tanta alegria’, waarop het antwoord ‘la concepcion de Maria’ volgt met een koeke of een spekke als beloning. Een beetje zoals Sinte-Maarten bij ons. De mensen dragen hun rugzak op bun buik, kwestie van hem zo rap mogelijk te vullen en geen tijd te verliezen.

Tot een gat in de nacht gaat het zo door, mooi allemaal.

Leg wat in mijn schoentje....

Een typisch straatbeeld hier zijn telefoon- en elektriciteitsdraden vol schoenen. Reeds aan velen gevraagd waar dit voor staat. Toch bizar, zeker in een land waar schoenen een zekere vorm van luxe zijn. Velen moeten het stellen met plastieken sleffers of gaan blootvoets door het leven.Enkele verklaringen:

Sommigen zeggen dat deze schoenen van zatlappen zijn. Deze liggen vooral in het weekend namelijk op elke hoek van de straat hun roes uit te slapen. Grapjassen nemen dan hun schoen en gooien ze over den draad. Haha, vind ik eigenlijk wel grappig. De gemiddelde zatlap wacht hier niet tot het intreden van de nacht. Smorgensvroeg om 7u zie je ze al hun flesjes merkloze rum kopen. Kost minder dan een euro per liter, naar het schijnt heel schadelijke alcohol.

Anderen zeggen dat dit betekent dat in de nabijheid drugs verkocht wordt. Lijkt me wat bizar want het maakt het de politie niet zo moeilijk.
(wist je trouwens dat je hier een licentie moet hebben om bepaalde types lijm te kopen? Dit om het lijmsnuiven tegen te gaan)

Onder de vreemdelingen was het een tijdje gewoonte uw schoenen over den draad te gooien op uw laatste avond. Symbolisch of zo. Op een morgen zag ik eens iemand half op ons huis klimmen en de schoenen van onze buur werden van den draad gehaald. Zijn oude, kapotte schoenen liet hij achter en weg was hij.... Mooi beeld.

Video Los Pipitos

De onderdirectrice van Los Pipitos moest onlangs naar Duitsland. Aangezien zij geen noot duits fluit was het idee een presentatie van ons centrum te maken in een filmke. Ik werd tot cameraman – regisseur – arrangeur gepromoveerd. Dit resulteerde in stunt- en nachtwerk. Het was de vrijdag om 20u klaar, de zaterdag om 4u smorgens was het vertrek.

De vlaamse versie vind je hieronder:

Voor de polyglotten, op youtube in vind je de video ook in het Spaans en het Duits.

Gegroet!