dinsdag 9 februari 2010

Help!

Help!

Ik zit vast in mijn kantoortje....

Vanmorgen heb ik het afwerken van mijn 'systematizacion de experiencia' gepland. Wat dat juist is, dat bespaar ik u, laat ons zeggen: het is computerwerk. Het kantoortje was echter gesloten, de collega die de sleutel heeft schijnt ziek te zijn of zo. Echter, via het winkeltje geraak ik binnen want er is een klein verbindingsdeurtje.

Nu blijkt dat mijn collega van het winkeltje gaan vliegen is en nu is ook het verbingingsdeurtje genadeloos op slot. Ontsnappen is nu onmogelijk. Voor de ramen is er tralies, een raam in Nicaragua is namelijk geen raam als er geen tralies voor is.

Op zich geen probleem, ik werk nu rustig geconcentreerd verder.

Zelfs de babbeltjes moet ik niet missen, de raampjes staan open. Zojuist kwam een van onze jongeren langs met zijn dagelijkse vraag, normaal aan mijn collega gericht:

* Zeg, ben ik echt nen bandiet?
- Nee jongen, dat ben je niet.
* Ook geen klein beetje?
- Welja, een klein beetje soms wel....

Gegroet!

Geen opmerkingen: