Somos locos por la vida...

Hola amigos,


nicanieuws! Ondertussen ben ik hier al bijna 3 weken, de tijd vliegt.

Sinds woensdag woon ik op mijn definitieve stek. Afscheid genomen van doña Edna, ze was er niet goe van. Hieronder ne foto van haar in betere tijden en van huisgenote July die haar Jemense hoofddoek aan Greyley heeft. (Grizzley als ze het niet hoort)
Ik woon nu samen met Evelien, ook jonge cooperante van Volens en Nadine, een duitse. Eenvoudig maar met een supertoffe leefruimte en keuken: er is gewoon een dak boven, maar geen muur richting de tuin, heel open. De muren zijn beschilderd door een of andere artiest, muy bonito.

In mijn kamer heb ik een prive-badkamertje. Het zwarte schimmel is er al van de muren gewassen, deze week volgt nog een schilderbeurt en hopelijk kan ik Nadine overtuigen om er een zonsopgang in te schilderen. Op mijn zinken dak valt af en toe een mango, gevolgd door een semi-hartstilstand en dan schiet een mens al eens wakker.

Bij deze geef ik ons adres. Adressen, dat is hier een verhaal apart. Ze werken met referentiepunten. Vanaf daar tel je dan het aantal blokken richting noord, oost,... Wel vervelend om dan het exacte huis te vinden. Ook vervelend als je die referentiepunten niet kent en nog vervelender als die referentiepunten niet meer bestaan. Zo kan je ons adres ook zo schrijven: 'donde fue el cabano, media cuadra al norte' = vanaf waar de cubaan geweest, een halven blok naar het noorden.
Soms schrijft men nog iets bij om het exacte huis aan te duiden. In ons geval is dat: tegenover het huis met 2 verdiepingen. Jaja, hier is dit niet vanzelfsprekend....

Hans Maesen
White House Pizza
1 cuadra y media al sur
(frente de la casa con 2 pisos)
Esteli - Nicaragua

Vorige week ganse week in een cursus gezeten over SEMSE. Das een systeem voor opvolging en evaluatie van projecten, heel interessant. De cursus werd gegeven door Herman, die methodologisch cooperant is van Volens. Dit wil ongeveer zeggen dat hij de lokale partners ondersteunt in de organisatie van hun project. (knipoog naar Brussel: goed uitgelegd?) Ook heel interessant om collega's van over gans Centraal Amerika te ontmoeten.

Ik hoorde dat een collega, Heleen, nog in Burkina Faso gewerkt had. Ze kon haar ogen niet geloven toen ik vertelde dat ik hier een SoBeBra liggen had. Das een pint uit Burkina, was een afschiedscadeau geweest. (merci Betty) Savonds samen uitgedronken, was waarschijnlijk de eerste SoBeBra die gedronken is geweest in Nicaragua. Kwist niet dat een afrikaanse pint iemand zo gelukkig kon maken, haha.

Ondertussen al heel wat volk leren kennen. Esteli is een stad van 100 000 man, maar als je in de straten wandelt, kom je altijd wel iemand tegen. Ondertussen ben ik hier ook al op de radio vernoemt geweest. Een collega van Los Pipitos vond het een goed idee om de diefstal van mijn camera te laten omroepen. Blijkt dat echt bijna iedereen naar die 'anuncios' luistert. Dat is een soort nieuws om 7u, 12u en 18u of zo met lokaal nieuws. Toen ik smorgens aankwam op Los Pipitos hadden al mijn collega's het gehoord.

Ook al gehoord:
Hans? Den dezen waarvan ze zijn camera gepakt hebben?

Ondertussen begin ik ook mijn leven buiten het werk te ontdekken. Ik van plan ne gitaarleraar te zoeken, via een collega zal ik waarschijnlijk in een voetbalploeg spelen en in het weekend zou ik graag de bergen rond Esteli verkennen. Ik was ook van plan om wekelijks te gaan dansen met Edna, maar na de eerste sessie ben ik beginnen twijfelen. Miljaar, je had dat moeten zien.... Ondertussen al tweede keer belgisch bezoek gehad, dit weekend van Amelie, collega jong cooperante die slechts 2 uur verder in Honduras werkt. Klassieker voor de bezoekers wordt waarschijnlijk bezoek aan de waterval, das zowat het spectaculairste dat we hier te bieden hebben.

Misschien nog afronden met wetenschappelijk nieuws. Smorgens in mijn bed ontdekte ik een stoet mierachtige diertjes die van het ene punt naar het andere gingen en dat in 2 richtingen. Toen ik met mijn hand de doorgang blokkeerde, maakten de miertjes rechtsomkeer. Nu komt mijn revolutionaire ontdekking. Tot mijn verbazing zag ik dat de miertjes die op komst waren verwittigd werden door de anderen en allen keerden ze in stoet terug naar hun holletje. Fantastisch toch?

Geef toe, Darwin is hier niks bij vergeleken...

Vele groeten!

PS: mijn gsm-nr: (00505)83522386

PS: nieuwe rubriek, genaamd 'checkt die skivve', kwestie van een beetje cultuur te verspreiden

Vandaag: Patrick Watson - Big Bird In A Small Cage